Bir kaç yıl önce Kartepe'de ki evimizde ağır bir kış geçirdik. Kar öylesine çok yağdı ki, sabah kalktığımızda bahçedeki manolyanın ikiye bölündüğü gördük.Kar kalkınca da manolyayı köküne yakın budadık. Manolya o yaz her şeye inat yeniden yeşerdi. Dallanıp budaklanıp hatta hiç açmazken iki senedir de deli gibi çiçeklendi. Bu sabah kalktığımda son goncanın da açtığını gördüm.
Doğa tüm açıklığıyla bize rehber aslında. Hiç bir felaketin bir son olmadığını,her şey bitti derken yeni başlangıçların daha güzel şeylerin hayatımızda yeşerebileceğini gösteriyor. Tüm evrenin tek sahibi bitti demeden hiç bir şey bitmiyor.
Umut,inanç,çaba ve tevekkül olduktan sonra her ağaç yeniden yeşerebilir, hatta çiçek açabilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder